«ΨΥΧΑΡΗΣ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ» |

Κάθε Τετάρτη στις 9:00 μ.μ.

στο θέατρο «Μεταξουργείο»

​

Κείμενο: Γιάννης Ψυχάρης
Θεατρική διασκευή – Σκηνοθεσία: Γιώργος Πετρούνιας
 

 

Μετά το έργο  «Η Κληρονομία», που δέχθηκε πολύ θερμή ανταπόκριση και προσέλευση του κοινού,  ο σκηνοθέτης Γιώργος Πετρούνιας και η ομάδα του, επιλέγει για τη φετινή σεζόν να μεταφέρει  στη σκηνή «το Ταξίδι μου» του Γιάννη Ψυχάρη. (Τίτλος της παράστασης:  «ΨΥΧΑΡΗΣ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ».)

​

«Γλώσσα και πατρίδα είναι το ίδιο. Να πολεμά κανείς για την πατρίδα του ή για την εθνική τη γλώσσα, ένας είναι ο αγώνας. Πάντα αμύνεται περί πάτρης...  Όποιος δεν ξέρει λεφτεριά, ισότητα κι αδερφοσύνη, — όποιος γυναίκες δεν ψηφά και λέει τους άντρες σκυλιά — ας ξολοθρεφτεί η βασιλεία του κι ας αφανιστεί τ’ όνομά του!» Ψυχάρης, 1888

​​​

​

«Ψυχάρης Το Ταξίδι μου»

Περιορισμένος αριθμός παραστάσεων

 

​Από 12 Νοεμβρίου

κάθε Τετάρτη στις 21:00

στο θέατρο «Μεταξουργείο»

 

​

Λίγα λόγια για το έργο 

​

Γεννημένος το 1854, καθηγητής γλωσσολογίας στο Παρίσι το 1888, ο Ψυχάρης γράφει και δημοσιεύει «το Ταξίδι μου», το πρώτο πεζό λογοτέχνημα στην ελληνική λαϊκή γλώσσα. Με όλη την επιστημονική γνώση που διέθετε, αλλά και την ευφυέστατη, ορμητική και ευρηματική λογοτεχνική του ικανότητα, καταφέρνει, με αιχμή δόρατος αυτό το έργο, να αντισταθεί σθεναρά στην απόλυτη κυριαρχία που είχε η καθαρεύουσα στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος και στη συνέχεια να συμβάλλει καθοριστικά στην ανατροπή αυτής της κυριαρχίας. 

 

«Το Ταξίδι μου», πέρα από τη σημαντική ιστορική και κοινωνική αξία του και το ανεξίτηλο αποτύπωμα που έχει αφήσει στη διαμόρφωση του σύγχρονου νεοελληνικού πολιτισμού, είναι ένα πολύ ζωντανό κείμενο, γεμάτο χρώματα, μυρουδιές, ανθρωπιά και αγάπη για τη ζωή.​

​

Στο έργο του αυτό μας διηγείται, πώς με αφετηρία τη Γαλλία - τη δεύτερη πατρίδα του, όπου απέκτησε τις πιο σύγχρονες γνώσεις φιλολογίας και γλωσσολογίας της εποχής του και διαποτίστηκε από την αγάπη για την ελευθερία, την ισότητα, την αδερφοσύνη των ανθρώπων και τις άλλες αξίες του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης - ξεκίνησε μαζί με τη γυναίκα του, τρελά ερωτευμένος μαζί της, ένα ταξίδι με προορισμό την αλησμόνητη, την πρώτη πατρίδα του, την Ελλάδα. Ταξίδεψαν στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε περάσει τα παιδικά του χρόνια, στη Χίο, από όπου είχε καταγωγή ο παππούς του, δημογέροντας του νησιού, και τελικά έφτασαν στην Αθήνα, πρωτεύουσα της χώρας και γενέτειρα του δυτικού πολιτισμού.

​​

​

​Σκηνοθετικό σημείωμα 

Ο Ψυχάρης υπερασπίζεται με τόλμη την καθομιλούμενη γλώσσα, την κοινή, που χρησιμοποιούσαν γύρω του όλοι οι απλοί άνθρωποι, από εκείνους την έμαθε στην παιδική του ηλικία. Τη γλώσσα του Κολοκοτρώνη, του Μακρυγιάννη, του Καραϊσκάκη. Τη γλώσσα των χωρικών, των εργατών, των ψαράδων. Και ενώ «το Ταξίδι μου» έχει θέση καθαρή και τεκμηριωμένη, διατυπωμένη μάλιστα από ειδήμονα ακαδημαϊκό, δεν είναι έργο για ειδικούς ούτε βαρετό και βαρύγδουπο. Αντίθετα, ένα πολύ δυνατό και βασικό του συστατικό είναι το χιούμορ, ο αυτοσαρκασμός, η σάτιρα. Αλλά και η ευαίσθητη ενατένιση της ομορφιάς. Ο Ψυχάρης την αναζητά παντού χωρίς δισταγμό, ερωτευμένος με τη γυναίκα του, τη ζωή, τη φύση, την τέχνη και την αληθινή ανθρώπινη σοφία.

Με την ομάδα μας, σχεδόν εκατό χρόνια από το θάνατο του Ψυχάρη, θέλουμε να αποδώσουμε φόρο τιμής στον πρωτοπόρο θεμελιωτή της δημοτικής γλώσσας, της γλώσσας μας, φέρνοντας στη σκηνή μια θεατρική διασκευή για «Το Ταξίδι μου», εμπνευσμένη από την ορμή, τη χαρά της δημιουργίας και την αγάπη για τις ομορφιές που συγκινούσαν και κινητοποιούσαν τον συγγραφέα. Είναι μάλιστα η πρώτη φορά που το κείμενο αυτό ανεβαίνει στο θέατρο. 

Όπως και στις προηγούμενες παραγωγές μας, έτσι και τώρα, ο λόγος, η κίνηση και η ζωντανή μουσική συνδυάζονται αρμονικά, μεταφέροντας στη σκηνή τη δυναμική και γάργαρη αφήγηση του Ψυχάρη.

Η παράσταση που σας παρουσιάζουμε, γεννήθηκε μέσα από τη συλλογικότητα, φροντίδα και αγάπη για τη θεατρική διαδικασία. Μέσα από την προετοιμασία των προβών, το έργο έγινε υπόθεση όλων μας και άνθισε.